Boşanmanın Çocuklar Üzerindeki Etkisi

Aile, bir toplumun temel yapı taşıdır ve evlilik de o toplumun en önemli kurumudur.  Boşanma ise tüm toplumu etkileyen, gerek toplumun temel kurumlarını gerek ise ailedeki dinamikleri zayıflatan ve günden güne artan sayısı ile git gide yayılan bir durumdur. Kutsal olan bu evlilik kurumunun günümüzde zayıflaması ile daha çok yetişkinlerin tek ebeveynli olmaya başladığı veya yeni evlilikler yaparak çocuklarına dışarıdan bir başka yetişkini ebeveyn olarak getirdikleri görülmektedir.

Boşanma her ne kadar planlı olursa olsun ve çocuğa açıklaması uygun şekilde yapılmış olsa da bu süreç çocukları pek çok yönden etkilemektedir. Entelektüel olarak, ahlaki olarak, duygusal olarak ve fiziksel olarak bu sürecin onlar üzerindeki etkisi büyüktür.

Öncelikli olarak boşanma çocuk ile ebeveyn arasındaki ilişkiyi zayıflatır ve çocuk duygusal olarak bir boşluk hissine kapılmaktadır. Çocuktaki ebeveynlerine karşı olan güven duygusu zarar görebilmekte ve bu durum onun diğer ilişkilerine de yansıyabilmektedir. Ebeveynler her ne kadar duygusal yakınlıklarının ve iyilik hallerinin devam ettiklerini bildirseler de çocuklar tarafından fark edilen ne yazık ki daha düşüktür.

Bu süreç her ne kadar sadece ebeveynlerin ayrılması olarak görülse de çocuğun büyük ailesi ile olan ilişkisi de zarar görmektedir. Bu yüzden çocuk öncelikli olarak duygusal olarak boşanmaya karşı bir ön yargı geliştirmektedir.

Boşanmayla birlikte ayrıca çocukların problemlere karşı toleransı azalmakta ve aktif ya da pasif agresif yöntemlerle problemleri çözmeye çalışmaktadırlar. Bazı araştırmalar bu çocukların sosyal becerilerinin ve kendilerini ifade etme stillerinin de daha karmaşık hale geldiğini göstermektedir.

Bir diğer yandan boşanmış aile çocuklarının büyüdüklerinde her ne sebeple olursa olsun yaşadıkları yerden ayrılıp kendi düzenlerini kurdukları daha sık görülmektedir. Ayrıca cinsel aktivitenin daha erken yaşlarda deneyimlenebildiği ve kendilerinden büyük yetişkinlere daha sık ilgi duyabildikleri gözlenmektedir. Genel olarak evliliğe ve boşanmaya karşı bir ön yargı geliştirdikleri için kendi romantik ilişkilerinde de uzun vadede sorun yaşadıkları görülmektedir.

Yine bazı çalışmalar bu çocuklarda gelenekselliğe ve dine olan bağlılığın zarar gördüğünü söylemektedir.  Bunun ise daha çok kadercilikten uzaklaşmak adına tercih edildiği düşünülebilir.

Boşanmanın bir diğer etkisi ise elbette ki çocukların akademik performanslarına yansımaktadır. Çocukların okula olan ilgisi, devamlılığı, derslere katılımı, başarısı, arkadaşlarıyla olan ilişkisi ve davranışları bu süreçte olumsuz etkilenebilmektedir.

Ayrıca bu çocuklar toplum tarafından da bazen istismar edilebilmekte ve bazen de ihmal edilebilmektedir. Bunlara bağlı olarak da suça eğilimleri ve madde kullanma riskleri de artış gösterebilmektedir.